Reklame:

Bujqesia, BE shkurton fondet: 370 milion euro me pak per Italine ne 2021

Brexit tashmë është duke bërë “viktimën” e parë: bujqësine italiane. Për shkak të mungesës së marrëveshjes midis vendeve të BE-së për CAP-in e ri, Politikën e Përbashkët Bujqësore dhe mbi të gjitha për shkak të ngushtimit të buxhetit evropian si pasoje e daljes së Mbretërisë së Bashkuar, Brukseli ka nxjerrë një rregullore të përkohshme për vitin 2021, me shkurtime të rënda për fondet për fermerët në Itali ku krahasuar me vitin 2020, do të ketë 370 milion më pak .

Rajonet më të prekur nga shkurtimet do të jenë Puglia , me 38.6 milion euro, dhe Siçilia , me një humbje prej 37.7 milion në krahasim me një vit më parë. E ndjekur nga Lombardia (-32.3 milion), Campania (-28.5) dhe Veneto (-28.3). Ndarje mbi 20 milion euro gjithashtu për Emilia-Romagna, Piemonte, Kalabria dhe Sardenja.

Në shkallë kombëtare, uljet do të arrijnë në 230 milion për EAFRD, fondin për zhvillimin bujqësor dhe 140 milion për pagesa direkte për fermerët. Shkurtimet shkaktuan protesta nga organizatat tregtare, të cilat i kërkuan qeverisë të bënte presion mbi BE për të parandaluar uljet e mëtejshme të ndikimit të sektorit duke filluar nga viti 2022, kur duhet të fillojë CAP i ri. 

Vetëm në këto ditë, negociatat po bëhen në Bruksel për të rregulluar kontributet kombëtare në buxhetin e BE për shtatë vitet e ardhshme. Dhe sasia e burimeve të vëna në dispozicion për bujqësinë do të varet nga këto negociata, të cilat së bashku me fondet për zhvillimin rajonal paraqesin pikat kryesore të buxhetit Evropian.  

Italia dhe Franca (përkatësisht përfituesit e dytë dhe të tretë të CAP, pas Rumanisë) kërkojnë që vrima e lënë nga Brexit të kurohet me një shpenzim më të madh nga Shtetet, veçanërisht nga ato si Gjermania dhe Hollanda. Për CAP, propozimi i fundit për kompromisin mbërriti në tryezën e Shteteve Anëtare (por i refuzuar nga qeveria jonë dhe ajo franceze) alokon rreth 334 miliardë euro, krahasuar me 408 miliardë në periudhën që po mbyllet, atë të 2014-2020. Prerja më e rëndë në Shtyllën 1, ajo për pagesa direkte për fermerët, e cila shkon nga 308 miliardë në 254. Në Shtyllën 2, atë për masat e zhvillimit rural, propozimi ndan 80 miliardë ndaj 99 të periudhës së mëparshme.