Përhapja e koronavirusit gjithashtu ka shkaktuar shkatërrim në industrinë e ushqimit, ku fermerët tani përballen me një çekuilibër të theksuar të tregut. Si rezultat i kësaj situate, Currie thotë se ai beson se tregu i vetëm i lëndëve të para që dukej po aq i pasigurt sa nafta ishte ai i gjësë së gjallë.
Analistët e Bankës së Amerikës thanë në një shënim hulumtues të botuar në fund të muajit prill se fermerët blegtoralë në industrinë amerikane të mishit ka të ngjarë të “pësojnë një ngarkesë të jashtëzakonshme financiare” si rezultat i krizës së koronavirusit.
Solidariteti ndërkombëtar është thelbësor. Përleshja e vazhdueshme midis rivalëve gjeopolitikë nuk do të bëjë asgjë për të luftuar kërcënimet që Covid-19 paraqet për sigurinë ushqimore. Për të parandaluar një krizë katastrofike ushqimore, të gjitha vendet duhet të koordinojnë flukset e caktuara tregtare.
Goldman Sachs thotë se dy lëndët e para që do të jenë në fokus të vitit të ardhshëm do të jenë: nafta dhe gjëja e gjallë. Parashikimi vjen në një kohë kur pandemia e koronavirusit ka bërë që shumë vende të globit të mbyllen në mënyrë efektive. Kjo gjë ka krijuar një tronditje të paprecedentë të kërkesës në tregjet e energjisë, me çmimet e naftës amerikane që ranë në territor negativ për herë të parë në histori. “Investitorët nuk duan të dëgjojnë asgjë rreth naftës. Ata janë rrahur, ata kanë mbaruar punë me këtë hapësirë (dhe) do të duhet shumë për t’i bërë ata të kthehen, ” thotë Jeff Currie, ekspert i Goldman Sachs.
Përhapja e koronavirusit gjithashtu ka shkaktuar shkatërrim në industrinë e ushqimit, ku fermerët tani përballen me një çekuilibër të theksuar të tregut. Si rezultat i kësaj situate, Currie thotë se ai beson se tregu i vetëm i lëndëve të para që dukej po aq i pasigurt sa nafta ishte ai i gjësë së gjallë. “Këto të dyja ndajnë diçka të përbashkët: Në rast se oferta/furnizimi dëmtohen, do të duhet një kohë e gjatë për ta rikthyer përsëri në `vijë`” tha ai. Pikërisht kjo gjë ka ndodhur me gjënë e gjallë dhe ne tani gjendemi përballë një problemi shumë serioz, thotë eksperti i Goldman Sachs.
Pasiguria ushqimore
Masat e izolimit janë zbatuar në 187 vende ose territore gjatë javëve dhe muajve të fundit, në përpjekje për të ngadalësuar përhapjen e sars-cov-2. Kufizimet, të cilat ndryshojnë, por gjerësisht përfshijnë mbylljen e shkollave, ndalimet e tubimeve publike dhe distancimin shoqëror, kanë detyruar shumë restorante të mbyllin dyert e tyre. Kjo rënie e kërkesës nga industria e `mikpritjes`, ka detyruar disa fermerë amerikanë që të lënë frutat dhe perimet e freskëta të zhduken, ndërsa fermerët e qumështit u është dashur të derdhin qumështin e tepërt. Ndërkohë, një shpërthim i rasteve me Covid-19 në fabrikat e përpunimit të mishit ka çuar në disa mbyllje dhe një ngadalësim të prodhimit. Si rezultat, ka shqetësime në rritje nëse industria mund të përmbushë kërkesën globale për mish derri, viçi dhe pule. Në të njëjtën kohë, bankat e ushqimit kanë raportuar mungesa masive. Ushqyerja e Amerikës, rrjeti më i madh i bankave të ushqimit në Sh.B.A, ka paralajmëruar se numri i “fëmijëve në pasiguri ushqimore” në ekonominë më të madhe të botës mund të arrijë në 18 milion si rezultat i pandemisë Covid-19. Kjo shifër është më e lartë se 17.2 milion që regjistrohej nga Departamenti Amerikan i Bujqësisë (USDA) në kulmin e recesionit në 2009.
Çfarë kanë të përbashkët nafta dhe mishi?
Analistët e Bankës së Amerikës thanë në një shënim hulumtues të botuar në fund të muajit prill se fermerët blegtoralë në industrinë amerikane të mishit ka të ngjarë të “pësojnë një ngarkesë të jashtëzakonshme financiare” si rezultat i krizës së koronavirusit. Analistët thanë se përpunuesit e mishit të derrit do të mbanin barrën e mbylljes, ndërsa përpunimi i viçit mendohej se ishte në një pozitë më të mirë. Analistët e Bankës së Amerikës, nuk ndaluan paralajmërimin për mundësinë e rasteve të rafteve të mishit bosh në dyqan ushqimesh, së shpejti. Por, ata theksuan se shqetësimet «mund të bëhen më të mëdha» nëse fabrikat nuk do të jenë në gjendje të rihapen tërësisht. Presidenti Donald Trump deklaroi pak kohë më parë përmes Twitter se qeveria amerikane do të fillojë të blejë 3 miliardë dollarë produkte bujqësore nga fermerët amerikanë. Ai iu referua programit USDA, “Fermerët në Familje Kutia e Ushqimit”, që përputhet me planin e ndihmës të departamentit, prej 19 miliardë dollarë të shpallur muajin e kaluar.
Currie i Goldman tha që tufat ishin “zvogëluar jashtëzakonisht” si për bagëtitë ashtu edhe për derrat gjatë javëve të fundit. “Dhe çfarë kanë të përbashkët nafta dhe mishi? Ato janë inpute të mëdha për inflacionin në tregjet në zhvillim,” vazhdoi ai. “Këto do të jenë dy lëndët e para që unë mendoj se do të jenë të rëndësishme përgjatë muajve në vijim dhe gjatë vitit të ardhshëm”-deklaroi ai. Komuniteti ndërkombëtar duhet të veprojë menjëherë për të parandaluar një mungesë të madhe ushqimore që do të dëmtojë në mënyrë disproporcionale vendet në zhvillim. Ndërsa njerëzimi përballet me pandeminë globale Covid-19, ka paralajmërime nga Kombet e Bashkuara për kërcënimet në rritje për sigurinë ushqimore. Gjatë historisë ka pasur shumë kriza urie dhe ato shpesh kanë qenë rezultat i zhvillimeve rajonale, siç janë trazirat politike ose moti ekstrem dhe katastrofat natyrore (përmbytjet, uraganet, thatësirat, etj.). Kërcënimi aktual për sigurinë ushqimore është unik, sepse ai shënjestron të gjitha rajonet e botës dhe është i nxitur nga variablat e shumta të lidhura me ndikimin e Covid-19 në sistemin ekonomik global. Mbajtja e njerëzve të ushqyer dhe të gjallë në mes të kësaj pandemie do të jetë shumë më e vështirë me trofnitjet në ekonominë ndërkombëtare dhe sistemet ushqimore që mbështeten në zinxhirët e furnizimit. Një shqetësim i shprehur nga zyrtarët në Organizatën e Kombeve të Bashkuara për Ushqimin dhe Bujqësinë (FAO), Organizatën Botërore të Shëndetit (WHO) dhe Organizatën Botërore të Tregtisë (OBT) është se, nga frika se ushqimi mund të mos jetë i disponueshëm në zona të caktuara, qeveritë të kufizojnë eksportet e vendeve të tyre, gjë që mund të prish zinxhirët e furnizimit me ushqim në të gjithë botën, në një sistem tashmë shumë të globalizuar.
Efektet e konflikteve të armatosura
Veçanërisht të prekshëm janë vendet e shkatërruara nga lufta që vuajnë tashmë nga krizat ushqimore dhe kequshqyerja. Prandaj, ndalja e konflikteve të armatosura është e domosdoshme. Kombet e Bashkuara u kanë bërë thirrje të gjithë aktorëve të përfshirë në luftëra për të ngrirë operacionet e tyre ushtarake, në mënyrë që të ndihmojnë botën të merret me Covid-19. Megjithatë luftimet vazhdojnë në shumë pikat e nxehta. Lufta civile e Libisë midis palës së Khalifa Haftar dhe qeverisë së njohur nga OKB në Tripoli vazhdon furishëm, ndërsa Haftar në mënyrë të njëanshme deklaroi ‘marrëveshjen e unitetit’ një gjë të së kaluarës. Në Somali, sulmet ajrore të ushtrisë amerikane nuk janë ndalur. Konflikti i shumëanshëm sirian vazhdon, së fundmi me dhunë midis grupeve të ndryshme në pjesën veriore të vendit. Mosarritja e paqes në këto zona të konfliktit do të parandalojë që organizatat ndërkombëtare të hyjnë në mënyrë të sigurtë te njerëzit më të prekshëm, të cilët shpesh janë bllokuar në pjesë të këtyre vendeve të shkatërruara nga lufta.
Shmangia e urisë
Deri më tani, përçarjet që Covid-19 i ka shkaktuar sistemit ekonomik global nuk kanë rezultuar në uri. Por rreziku i pandemisë që ushqen një katastrofë të madhe të krizës ushqimore do të rritet nëse bashkësia ndërkombëtare nuk arrin të marrë masa përgatitore që t`i sigurojnë akses popullatës vulnerbaël në nivele të mjaftueshme ushqimore për të garantuar mbijetesën. Siç u dëshmua në 2007/2008, çështjet e sigurisë ushqimore mund të destabilizojnë shtetet e brishta dhe të përkeqësojnë tensionet politike. Mundësia e formave të ngjashme të trazirave që mund të shpërthejnë sot në mes të krizës Covid-19 është reale.
Ndërsa kontinenti më i prekshëm nga kërcënimi nga uria është Afrika, të gjitha vendet në këtë planet kanë interes për të parandaluar pandeminë koronavirus të shkaktojë uri të përhapur në çdo rajon. Krizat ushqimore që dërgojnë vende të caktuara në kaos pothuajse në mënyrë të pashmangshme do të çojnë në paqëndrueshmëri që derdhet përtej kufijve, duke nënvizuar se sa është në rrezik nga një perspektivë globale e sigurisë. Kjo pandemi ka shkaktuar çrregullimin më të madh në sistemin global të ushqimit që nga Lufta e Dytë Botërore. Në këtë pikë, solidariteti ndërkombëtar është thelbësor ndërsa përleshja e vazhdueshme midis rivalëve gjeopolitikë nuk do të bëjë asgjë për të luftuar kërcënimet që Covid-19 paraqet për sigurinë ushqimore. Për të parandaluar një krizë katastrofike ushqimore, veçanërisht në zonat e varfëra, të gjitha vendet duhet të koordinojnë për të siguruar që flukset e caktuara tregtare të vazhdojnë. Pa menaxhuar siç duhet ndikimin e Covid-19 në zinxhirët e furnizimit, mungesa e ushqimit në të gjithë botën mund të “zhysë” në uri miliona njerëz këtë vit.