Te gjithe zonat rurale te europes nga Veriu në Jug jane duke reaguar me mobilizime masive per pasojat e marrëveshjeve tregtare të BE-së me vendet e treta dhe tarifat e Trump. Në të vërtetë, ajo që qeveritë kombëtare po kërkojnë dhe po kërkojnë nga fermeret e tyre është të bëjnë presion ndaj Komisionit për të rishkruar gjurmët mjedisore të CFP në mënyrë më realiste.
Në Greqi per momentin nuk ka reagime, por Komiteti i Bllokut Pan-Helenik eshte duke u përgatitur për diçka masivisht ceremoniale pas dhjetorit, e cila do të përqendrohet kryesisht me kërkesa në mbarë vendin. Sigurisht, mund të thuhet se problemet me të cilat përballen fermerët grekë (p.sh. kostot e larta të prodhimit, çmimet e hapura, taksat e larta, vonesat në lejimet e ELGA, etj.) Kanë të bëjnë jo vetëm me çështjet menaxheriale, por edhe me aritmitë në organizimi sistematik dhe zhvillimi i fermave (programet, kornizat bashkëpunuese, kontrollet e tregut, etj.) kanë qenë një nxitës i mundshëm i shpërthimeve me kalimin e kohës.
Kohët e trazuara për fermerët sjellin trazirat
Si gozhde që shpojnë rrotat e tyre, ata kuptojnë politikat e qeverive kombëtare dhe të Bashkimit Evropian në përgjithësi, fermerët në Evropën qendrore, të cilët javën e kaluar rritën mobilizimet e tyre në qendrat e mëdha urbane në Gjermani, Francë dhe Hollandë. Eshtë një reagim i natyrshëm për ndikimin e asaj që është bërë, dhe veçanërisht për të ardhmen e CFP-së, e cila të jep përshtypjen se sa më gjatë të vazhdojnë diskutimet mbi tekstet ligjore, aq më shumë mobilizimet kanë arritur në derën e Parlamentit Evropian të Martën të kaluar ne Strasbourg.
“Ne kërkojmë që rrahja e fermerëve të ndalet, që puna jonë të mos bëhet gjithnjë e më e vështirë, që qeveritë të ndalojnë të gozhdojnë rrotat tona të traktorëve dhe të na fajësojnë për gjithçka”, dukej zëri i Dodder nga altoparlanti. , presidenti i Unionit të Ri të Fermerëve në Francë, kur mijëra fermerë bllokuan ndërtesat e drejtuara nga qeveria në të gjithë vendin të martën, 22 tetor. Marrëveshjet tregtare me vendet e Mercosur dhe Kanada kanë qenë prej kohësh në sytë e prodhuesve francezë. Kufizime në përdorimin e substancave aktive dhe shënjestrim nga aktivistët për të drejtat e kafshëve, duke i paraqitur fermerët si qenie njerëzore.
Në të njëjtën ditë, më shumë se 10,000 fermerë në traktorë kane zbritur në qytetet me të mëdha në Gjermani, duke shtruar kërkesat e tyre shumë të larta në axhendën politike dhe mediatike. Kufizimi i substancave aktive, i cili ishte një markë tregtare e Komisionit në largim, ishte arsyeja kryesore që madje shqetësoi fermerët gjermanë konservatorë.
Tetori provoi të ishte “i kuq” edhe për fermerët në Hollandë dhe Spanjë gjithashtu. Tashmë që nga fillimi i muajit, është identifikuar një trazirë e dukshme, kur fermerët holandezë u nisën me traktorët e tyre në Hagë më 1 tetor në përpjekje për t’i dërguar një mesazh qeverisë së tyre se sa i rëndësishëm është vendi i tyre dhe prania e tyre ekonomike.
Ajo që po ndodh në Hollandë është shumë e thjeshtë, pjesa tjetër e industrisë, dhe veçanërisht industria e ndërtimit, i ka tejkaluar pragjet e ndotjes dhe lëvizjet e qeverisë për të përmbushur angazhimet e saj për uljen e emetimeve në planin afatmesëm po përpiqen të zvogëlojnë emetimet ato i përkasin industrisë bujqësore, duke lënë më shumë hapësirë për të tjerët. Sipas një raporti nga Politico, kjo praktikë pritet të shtrihet edhe në shtetet e tjera anëtare në vitet e ardhshme.
Me rastin e konferencës së klimës në Nju Jork argumentet në favor të veprimit të klimës kur u përfshinë në zonën rurale ndonjëherë vepronin si një alibi e mirë për shkurtimet e ndihmave. Kjo formë e re e diplomacisë dhe politikës “jeshile” ndjek tekstin e zbrazët të ligjit që rregullon çështjet e mjedisit që zhvendos përgjegjësinë në fshat dhe komunikon imazhin e fermerëve. Eshtë ajo që fshatarët francezë kanë përshkruar në pankartat e tyre, ose ajo që kanë hedhur poshtë Holandezët, të cilët mendojnë se po tundin gishtin tek “familjet në qytet që nuk kanë asnjë ide për fshatin”.
Merkel po përgatitet për një Takim të Fermerëve për të takuar prodhuesit
Në funksion të Javës së Gjelbër në Berlin në janar, Qeveria gjermane do të përpiqet të pajtohet me botën rurale të Gjermanisë pas demonstratave të prodhuesve javën e kaluar. Nxjerrja e fermerëve tingëllon si një zile rreziku për Partinë Demokratike të Krishterë të Angela Merkel, tradicionalisht partia e preferencës për fshatrat gjermanë.
Kancelarja tani është në krye të vetë situatës, e cila i ka kërkuar ministrit të bujqësisë së vendit, Julia Klockner, të organizojë një konferencë rurale për të dëgjuar kërkesat e fermerëve dhe t’i diskutojë ato me ta. Berlini tashmë është duke u përpjekur të sigurojë prodhuesit, me Julia Clockner që pretendon në deklaratat e saj se ajo njeh ofertën e tyre, por ajo është thirrur që të gjejë një linjë të mirë për të balancuar me pretendimet mjedisore të qytetarëve të tjerë. (Agronews.gr)