Pesë korporatat më të mëdha të mishit dhe të qumështit (JBS, Tyson, Cargill, Fermerët e Qumështit të Amerikës dhe Fonterra) tashmë janë përgjegjës për më shumë emetime vjetore të gazrave serrë sesa ExxonMobil, Shell ose BP.
Emetimet e kombinuara të 20 kompanive të mishit dhe të qumështit tejkalojnë emetimet e vendeve të tëra si Gjermania, Kanadaja, Australia ose Mbretëria e Bashkuar, njoftoi raporti.
Të titulluar “Emisionet e pamundura – Sa mishi dhe qumështi po e ngrohin planetin”, raporti i publikuar nga Instituti për Bujqësi dhe Tregti (IATP) dhe OJQ Grain synon të nxjerrë në pah ndikimin klimaterik të industrisë së mishit dhe të qumështit.
Gjurmë karboni në rritje
Ndryshe nga homologët e tyre në sektorin e energjisë, kompanitë e mëdha të mishit dhe të qumështit deri më tani kanë shpëtuar nga shqyrtimi publik i kontributit të tyre ndaj ndryshimeve klimatike. Mungesa e informacionit publik mbi madhësinë e gjurmëve të tyre të gazeve serrë është një faktor kontribues, “thotë studimi.
Në mesin e 35 kompanive më të mëdha të mishit të gjedhit, mishit të derrit, shpendëve dhe qumështit në botë, vetëm katër kompani – NH Foods (Japoni), Nestle (Zvicër), FrieslandCampina (Holandë) dhe Danone (Francë) – ofrojnë emisione të plota dhe të besueshme vlerëson.
Po sipas raportit, gjeografikisht, shumica e emetimeve të mishit dhe qumështit vijnë nga rajonet kryesore të eksportimit të mishit dhe qumështit: Shtetet e Bashkuara dhe Kanadaja; Bashkimi Evropian; Brazili dhe Argjentina; dhe Australia dhe Zelanda e Re.
“Nëse energjia, transporti dhe sektorët e tjerë me sukses ulin emetimet në përputhje me objektivat e Parisit, ndërkohë që kompanitë e mishit dhe qumështit vazhdojnë të rrisin prodhimin, sektori i blegtorisë do të përbëjë një pjesë dhe më të madhe të buxhetit të emetimeve në dispozicion të GHG në botë prej 13 gigatons, “Paralajmëron raporti.
Duke komentuar gjetjet e reja, Shefali Sharma, drejtor i Institutit për Politika Bujqësore dhe Tregtare (IATP), tha se nuk ka gjë të tillë si “mishi i lirë”.
“Për dekada me radhë, prodhimi masiv i mishit dhe i qumështit është mundësuar nga fermerët që paguhen nën koston e prodhimit, punëtorët që shfrytëzohen dhe taksapaguesit që mbështesin projekt-ligjin për ndotjen e ajrit, tokës dhe ujit të shkaktuar nga mishi i madh dhe qumështorja”, tha ajo.
“Është koha që kemi kuptuar se mbi-konsumimi lidhet drejtpërdrejt me subvencionet që i ofrojmë industrisë për të vazhduar deforestimin, duke e zvogëluar burimet tona natyrore dhe duke krijuar një rrezik të madh për shëndetin publik përmes përdorimit të tepërt të antibiotikut. Ky raport tregon se çfarë roli kyç luajnë në krijimin e ndryshimeve klimatike, “shtoi ajo.
Sistemi ushqimor i qëndrueshëm
Në Evropë, thirrjet për një sistem më të qëndrueshëm të prodhimit të ushqimit janë në rritje.
Kalimi drejt sistemeve të qëndrueshme bujqësore dhe ushqimore është vendimtar. Ndryshimet në aspektin e prodhimit, përpunimit, shpërndarjes dhe konsumit të ushqimit duhet të bëhen në të njëjtën kohë dhe Evropa duhet të marrë drejtimin për këtë. Kjo është arsyeja pse ne kemi nevojë për një Politikë të Përbashkët të Ushqimit .
Zhvillimi i zinxhirëve të furnizimit me ushqime të shkurtra – ku ndërpritet ndërmjet fermerëve dhe konsumatorëve – gjithashtu po fiton më shumë vëmendje pasi përmirëson ndikimin mjedisor të bujqësisë dhe fuqizon financiarisht fermerët.
Në vitin 2015, 15% e fermerëve shiten gjysmën e produkteve të tyre përmes këtyre zinxhirëve të furnizimit me ushqime të shkurtra, sipas një studimi të kryer nga Shërbimi Parlamentar i Kërkimit Europian (EPRS).
Qershorin e kaluar, pas një kërkese nga DG Research and Innovation të Komisionit Evropian, një grup ekspertësh përcaktuan orientime të reja për inovacionin në sistemin e prodhimit të ushqimit.
Raporti ka për qëllim të kontribuojë në një Strategji Hulumtimi, Inovacioni dhe Investimi (RI & IS) në përputhje me iniciativën e USHQIMI 2030 të Komisionit.
Investimet publike nga programi i kërkimit dhe inovacionit të BE-së do të jenë veçanërisht të nevojshme për të nxitur transformimin apo ristrukturimin e sistemeve ushqimore të BE-së drejt sistemeve ushqimore të qëndrueshme.
Në një botë të globalizuar, sektori bujqësor dhe ushqimor i BE-së, dhe veçanërisht sektori i prodhimit të kafshëve nga mishi në ditar, përballet me sfida të shumta: qëndrueshmëria financiare me nivel të lartë të borxhit dhe mungesa e konkurrencës në garën ndërkombëtare në drejtim të shpenzimeve më të ulëta, si dhe pabarazisë sociale brenda zinxhirit të furnizimit.
Rruga më premtuese për këtë sektor është të rritet drejt ambicieve të larta sociale dhe mjedisore, bazuar në asetin e sistemeve ushqimore të BE-së në aspektin e transparencës, standardeve të larta të sigurisë ushqimore dhe qasjeve territoriale ndaj inovacionit.