Sipas vlerësimeve ne Itali, janë pak më shumë se 4 milionë bimë që kanë humbur plotësisht kapacitetet e tyre prodhuese dhe vegjetative dhe brenda dy viteve numri pritet të dyfishohet (në zonën e prekur nga ky bakter jane ne total rreth 22 milionë bimë).
Ne çdo vit, duke krahasuar të dhënat e tre fushave te fundit, janë humbur 29 mijë ton vaj ulliri, mesatarisht rreth 10% të prodhimit të ullirit italian, për një total prej 390 milion euro vlerë të përgjithshme nga mungesa e prodhimit.
Ullishtet plotësisht të shkatërruara, jane kthyer në varreza pemësh plotësisht te thatë, sipas të dhënave të Olivicola, janë rreth 50 mijë ha te ndarë në ndermjet Lecces (40 mijë hektarë, që përfaqësojnë pothuajse 50% të totalit të hektarëve të krahinës), Brindisi (gati 10 mijë hektarë, e barabartë me 15% të totalit të të gjithë krahinës) dhe Tarantos (3,5 mije të barabartë me 10%).
Ndërhyrja dhe ristrukturimi për të rifilluar fermat e ullirit Salentine, kërkon një ndërhyrje të jashtëzakonshme prej 500 milionë eurosh për ndërtimin e parcelave të reja në ullirit ne 50 mijë hektarë toke plotësisht te shkretëtizuara.
Kostoja përfshin 400 milion për ndërtimin e impianteve të reja (përgatitjen e tokës, mbjelljen, kujdes agronomike, trajnime, etj), ku janë shtuar 100 milionë euro që do të shpërndahen në favor të kultivuesve si kompensim per dështimin e të ardhurave për 4 vitet e para pas mbjelljes. Për këtë llogaritje, është marrë parasysh një kontribut vjetor për hektar prej 500 euro.
“Ne po përballemi me një katastrofë të paparë që duhet të adresohen në mes të Bashkimit Evropian, Qeverisë dhe Shtetit, pa humbur shumë kohë, – tha Gennaro Sicolo , President i Italisë Olive Oil -. Çdo minutë e humbur i jep bakterit mundësi për të avancuar përpara duke shkatërruar kultivimin e ullirit. “
“Ne kemi nevojë për të përmirësuar procedurat dhe për të eleminuar kete peisazh dhe detyrim arkitektonik për fermerët të cilët dëshirojnë për të rimbjell fidane ulliri në mënyrë që të rifillojë prodhimin – u shpreh Sicolo -. Burokracia duhet të jetë një aleat i fermerëve dhe jo bakter, shteti duhet të mbështesë këto operacione kostot e të cilit nuk mund të bien përsëri në viktimat e kësaj fatkeqësie. “
“Në qoftë nuk do të zbatohet një plan masash per ndërhyrje të rënda dhe efektive, për fat të keq, brenda disa viteve të prodhimi i vajit të ullirit në Salento, dhe në pjesën tjetër të Pulias, ka për tu zhdukur plotësisht, duke pasur pasoja të rënda për mijëra familje, “përfundoi ai Sicolo.